Daleko, daleko na wschodzie, pośród martwych gór, leżało Graven, miasto mrocznych elfów. Brutalna wojna domowa między elfami mroku i światła trwa dłużej niż ktokolwiek pamiętał. Mroczne klany marzyły o całkowitym podporządkowaniu sobie wszystkich ziem swoich wrogów wraz z ich główną cytadelą – Riversar.

Jej jasna cera i srebrne włosy sprawiały, że Mroczna Gwiazda wyróżniała się wśród swoich rówieśników w Graven. Dla młodej elfki był to powód do zmartwień: czuła się bardzo samotna, nie mogąc znaleźć ani miłości, ani przyjaźni, ponieważ zarówno mężczyźni, jak i kobiety unikali jej towarzystwa. Obwiniając za to wszystko swój dziwny wygląd, Mroczna Gwiazda marzyła tylko o jednym: by stać się taką jak reszta. Próbowała farbować włosy i przyciemniać skórę, ale na nic się to zdało. Nie akceptowali jej.

Pewnego dnia została wezwana przez Najwyższą Matkę Ammanę, która powiedziała jej: – Jesteś przeklęta, moje dziecko. Czarownicy Riversar rzucili na ciebie zły urok. Zniszcz Wartownika i zdejmij klątwę, a staniesz się jedną z nas!

Mroczna Gwiazda wiedziała, że Wartownik był magicznym artefaktem, który chronił Riversar, czyniąc cytadelę nie do zdobycia dla mrocznych elfów. Został stworzony kilka wieków temu przez największego z elfów światła i nikt nigdy nie zdołał przebić się przez jego zaklęcie. Jak mogła dostać go w swoje ręce?

Wczesnym rankiem dziewczynę wezwała Rada Matek, która poinformowała ją, że odkryto słaby punkt w obronie Riversar. Ale cała armia, a nawet pojedyncza drużyna, ściągnęłaby na siebie zbyt dużą uwagę, toteż zdecydowano, że Mroczna Gwiazda powinna udać się na poszukiwanie Wartownika sama. Kierowana rozpaczliwą nadzieją na bycie akceptowaną, zgodziła się bez wahania.

W wyznaczonym czasie Mroczna Gwiazda przekroczyła zaczarowaną granicę Riversar. Matki miały rację: przeszła przez obronę niezauważona! Kierując się mapą otrzymaną od innych elfów, dziewczyna dotarła do samego serca miasta, odnalazła artefakt i rozbiła go na kawałki.

W tym samym momencie armia mrocznych elfów zalała ziemie wroga, niszcząc wszystko, co stanęło im na drodze. W ciągu godziny najeźdźcy dotarli do murów Riversar.

Tymczasem Mroczna Gwiazda stała przed wielkim lustrem w jednej z wielu wspaniałych sal cytadeli, wpatrując się w swoje odbicie. Nie zaszła w niej żadna zmiana. Do dziewczyny zaczęło docierać, co się stało. A kiedy oddział strażników Riversar wpadł do sali, wszystko stało jasne. Kiedy po raz pierwszy spojrzała na elfy światła, zdała sobie sprawę, dlaczego nie wyglądała jak jej bracia i siostry w Graven: najwyraźniej mroczne elfy porwały ją, gdy była mała, aby teraz, lata później, mogła przeniknąć do Riversar, zniszczyć Wartownika i otworzyć drogę mrocznym elfom, by w końcu zmiażdżyli swoich zaprzysięgłych wrogów. Zbyt okrutne, by mogło być prawdziwe... Mroczna Gwiazda poczuła, że grunt usuwał jej się spod nóg.

Kiedy odzyskała przytomność, wokół niej trwały rzeź i zamęt. Tysiące wojowników walczyło i ginęło na ulicach Riversar. Mroczna Gwiazda podjęła decyzję: skoro stała się mimowolną przyczyną rozlewu krwi, to do niej należało położenie temu kresu. Zdradzona przez tych, którzy ją wychowali, zdecydowała się na desperacki krok.

Z umysłem przepełnionym wściekłością i rozpaczą, pędziła samotnie w kierunku swojego celu. Gdy krew trysnęła z szyi Matki Ammany, Mroczna Gwiazda nie odwróciła wzroku. Ze spokojem obserwowała, jak życie ulatywało z kobiety, która zrujnowała jej własne.

Śmierć przywódczyni mrocznych elfów odwróciła losy bitwy. Najeźdźcy wycofali się, a Mroczna Gwiazda pozostała w Riversar, swoim prawdziwym domu. Jednak za zniszczenie Wartownika pogardzano nią i traktowano jak wyrzutka. Sąd w Riversar oficjalnie ją ułaskawił, uznając jej wkład w zwycięstwo nad mrocznymi elfami, ale orzekł, że ma jak najszybciej opuścić miasto. Wędrując po krainie, spotkała paladynkę Aurorę, która potraktowała wygnankę z matczyną troską i przedstawiła Strażnikom. W ich towarzystwie Mroczna Gwiazda czuła się jak w domu, a jej odwieczne pragnienie przyjaźni zostało wreszcie zaspokojone. Jednakże ból zdrady nigdy nie przestał dręczyć jej duszy.