กาลาฮัดเกิดมาในตระกูลขุนนาง และเขาเตรียมตัวที่จะกลายเป็นทายาทของตระกูลตั้งแต่เล็กๆ เขาไม่เพียงแต่ได้รับการสอนด้านศิลปะการต่อสู้และวิทยาศาสตร์เท่านั้น แต่ยังถูกปลูกฝังแนวคิดที่ว่าเขาสูงส่งกว่าผู้อื่นมาตั้งแต่เกิดด้วย ตั้งแต่อายุยังน้อย เขารู้ว่าตนเองดีกว่า แข็งแกร่งกว่า และมีเกียรติมากกว่าเหล่าผู้อยู่ระดับเดียวกัน เขารู้ว่าเขาสมควรได้รับสิ่งที่ดีที่สุดและถูกขิลิตมาเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่ โชคชะตาดังกล่าวอาจเป็นที่น่าอิจฉาสำหรับบางคน แต่ความคาดหวังที่มีต่อ “ลูกคนโปรด” นั้นสูงนัก ถึงกระนั้น พ่อแม่ของกาลาฮัดก็ไม่ได้เป็นผู้ปกครองแบบเผด็จการแต่อย่างใด พวกเขาอยู่ในกลุ่มขุนนางระดับสูงสุดและรักลูกชาย แต่รักโดยอยู่ภายใต้ขอบเขตบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมของสังคม

การที่กาลาฮัดได้รับการกวดขันกับการศึกษาเล่าเรียนนั้นส่งผลดีต่อตัวเขาเอง เขาพยายามสั่งการผู้อยู่ระดับเดียวกันในฐานะผู้แข็งแกร่งและเก่งกาจมากที่สุด ยืนหยัดในการถือสิทธิ์การเป็นผู้นำและไม่อาจยอมให้การขัดขืนคำสั่งเกิดขึ้น สำหรับผู้ที่ประพฤติตัวไม่เหมาะสม กาลาฮัดได้คิดค้นการลงโทษแบบต่างๆ (ยืนที่ด้านหน้าหน้าต่างบ้านของเขาหนึ่งวัน ใช้เวลาสามวันในหนองน้ำที่อันตรายและมืดมน หรือประทังชีวิตด้วยตัวทากในสวนเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์) ส่งผลให้ขุนนางหนุ่มไม่มีเพื่อน แต่พ่อแม่ของเขาก็ทำให้เขาเชื่อว่านี่เป็นเรื่องปกติ ผู้ที่เกิดมาเพื่อปกครองนั้นต้องการผู้ตามที่ภักดี หาใช่เพื่อนไม่

กาลาฮัดต้องฝึกศิลปะการป้องกันตัวให้สำเร็จก่อนที่จะเป็นผู้ใหญ่ บททดสอบสุดท้ายอยู่เบื้องหน้าเขาแล้ว นั่นคือการสังหารสัตว์ประหลาดน่ากลัวที่เข้ามาอาศัยอยู่ในป่าใกล้เคียง โดยต้องทำตามลำพัง กาลาฮัดเริ่มเดินทางสู่การต่อสู้ จิตใจของเขาเปี่ยมไปด้วยความฝันที่อยากเป็นอัศวิน ขณะเดียวกัน ณ คฤหาสน์ของพ่อแม่ของเขา ก็เริ่มมีการจัดเตรียมงานฉลองรอต้อนรับลูกชายกลับมา

กาลาฮัดผ่านบททดสอบได้อย่างน่าประทับใจ เขาปรากฏตัวออกมาจากป่าโดยมีหัวของสัตว์ประหลาดติดอยู่กับอานม้า พร้อมกับตั้งตารอคอยการเฉลิมฉลองเพื่อเป็นเกียรติแก่ชัยชนะของเขา ทว่าความฝันเหล่านั้นกลับไม่ถูกลิขิตให้เป็นจริง เมื่อกลับมายังคฤหาสน์ของพ่อแม่ กาลาฮัดพบว่าครอบครัวของเขาสิ้นลมหายใจแล้ว ปีศาจได้โจมตีคฤหาสน์และสังหารหมู่พลเมืองทุกคน มอร์เดร็ด ลุงของกาลาฮัดเพิ่งมาถึงที่เกิดเหตุโศกนาฏกรรม แต่ก็สายเกินไปที่จะช่วยญาติของเขาได้

ชายหนุ่มตกตะลึงและใจสลาย ทุกคนที่เขารู้จักและรักได้จากไปแล้ว โลกของเขาพังครืนในทันใด ลุงมอร์เดร็ดจึงกลายเป็นผู้ปกครองของอัศวินหนุ่ม เขาโน้มน้าวกาลาฮัดอย่างช่ำชองว่า ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขาจะต้องป้องกันไม่ให้เรื่องชั่วร้ายนั้นเกิดขึ้นอีก ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของเขาที่จะต้องเข้าร่วมกองทัพคารุเนียนเพื่อปกป้องโดมิเนียน ชายหนุ่มเชื่อลุงอย่างบริสุทธิ์ใจ จากนั้นเขาก็ละทิ้งมรดก (ตามที่กำหนดไว้ในกฎบัตรของสมาคม) และออกเดินทางเพื่อกระทำสิ่งอันทรงเกียรติ

กองทัพคารุเนียนเป็นกองทัพทหารเอกชน ซึ่งมีเหล่านักสู้ผู้ไร้เทียมทานในโดมิเนียนและประจำการทั่วโลกเพื่อคอยปฏิบัติหน้าที่ ทหารเกณฑ์ของกองทัพประกาศตนว่าเป็นผู้อารักขาและนักรบแห่งแสงสว่าง แต่ก็เป็นที่รู้กันว่าพวกเขามักขายบริการให้กับนายจ้างที่ร่ำรวย ทุกคนสามารถเข้าร่วมได้ แต่มีเงื่อนไขอยู่ข้อหนึ่งว่า ผู้สมัครต้องละทิ้งชีวิตที่ผ่านมาและอุทิศตนเพื่อรับราชการทหารอย่างแท้จริง

ในกองทัพคารุเนียน ชะตากรรมของฮีโร่หลายคนต่างเกี่ยวโยงกัน สถานที่แห่งนี้คือที่ที่กาลาฮัดได้พบกับออโรร่าหรือยอดดวงใจในอนาคต และแกเรธซึ่งเป็นเพื่อนกับเขาในภายหลัง ตอนแรก ทั้งสามคนเข้ากันได้ไม่ค่อยดีเท่าไร ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผู้ดำรงตำแหน่งบัญชาการของคารุเนียนมองเห็นศักยภาพของทหารเกณฑ์หน้าใหม่เหล่านี้ จึงส่งทั้งสามคนไปฝึกกับคอร์นีเลียส โดยเขาฝึกฝนนักสู้ที่สามารถเป็นวีรชนผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างแท้จริง

มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับกาลาฮัดเลย ด้วยบุคลิกลักษณะขุนนางหนุ่มของเขา จึงทำให้ใครก็ตามที่ได้เห็นเขาจะรู้ทันทีว่ากาลาฮัดเป็นขุนนางเสมอ เขามักโต้เถียงกับผู้ฝึกสอน รังแกคนรอบข้าง และประกาศให้แกเรธเป็นศัตรูคู่แค้นของเขา โดยพยายามแข่งขันกับเขาในทุกๆ เรื่อง แกเรธมาจากตระกูลต่ำต้อย เป็นคนใจเย็นและมีอารมณ์ที่มั่นคงเมื่อเทียบกับกาลาฮัด เขารู้สึกว่ามันต้องมีเหตุผลอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังพฤติกรรมของกาลาฮัด มากกว่าเป็นการทำตามอำเภอใจของเด็กเอาแต่ใจแน่ พวกเขาค่อยๆ ให้ความเคารพซึ่งกันและกัน และหลังจากผ่านสมรภูมิโดยการรบเคียงบ่าเคียงไหล่กันหลายหน ทั้งสองก็กลายเป็นเพื่อนแท้

ออโรร่าจะคอยรักษาระยะห่างกับกาลาฮัด เนื่องจากเธอมาจากตระกูลเอลฟ์ผู้สูงศักดิ์ เธอจึงมองดู “อัศวินชุบทอง” ด้วยความรู้สึกเหยียดหยาม สำหรับเธอแล้ว กาลาฮัดเป็นเพียงขุนนางอีกคนหนึ่งที่พยายามเอาชนะใจเธอ ในขณะเดียวกัน ความสัมพันธ์และความเข้าใจซึ่งกันและกันระหว่างเธอกับแกเรธก็พัฒนาขึ้น บางทีออโรร่าอาจอยากพัฒนาความสัมพันธ์ให้เติบโตเป็นอะไรที่มากกว่านี้ แต่แกเรธไม่เข้าใจคำบอกใบ้อันลึกซึ้ง และไม่กล้าแม้แต่จะคิดถึงความเป็นไปได้แบบนั้นด้วยซ้ำ ตอนแรก กาลาฮัดเข้าใจว่าที่ออโรร่าทำตัวเย็นชานั้นเป็นการดูถูกส่วนตัว แต่ภายหลัง ในขณะที่ทั้งสองต่างก็พัฒนาความสัมพันธ์กับแกเรธ เขาได้หลีกทางให้และไม่ก้าวก่าย แม้ว่าเอลฟ์ตนนี้จะเข้ามาอยู่ในหัวใจของเขาแบบถาวรแล้วก็ตาม

การฝึกฝนภายใต้การดูแลของคอร์นีเลียสและการได้รับประสบการณ์จริงในการต่อสู้ในกองทัพคารุเนียน ไม่เพียงหล่อหลอมให้ทั้งสามคนเป็นเพื่อนกันเท่านั้น แต่ยังเป็นนักสู้ที่โดดเด่นอีกด้วย คอร์นีเลียสได้ปลุกพลังพิเศษในตัวพวกเขาแต่ละคน จากอัศวินธรรมดาๆ กาลาฮัดก็ได้กลายเป็นฮีโร่ที่ต่อสู้ในแนวหน้าเสมอ และปลดปล่อยพายุเหล็กกล้าแห่งดาบอัญเชิญวิเศษใส่ศัตรู

คอร์นีเลียสช่วยกาลาฮัดผสมผสานรูปแบบการต่อสู้ของเขาเข้ากับเวทมนตร์ ภายใต้คำแนะนำของผู้ฝึกสอน อัศวินหนุ่มได้สร้างดาบพิเศษที่เชื่อมเกี่ยวร้อยรัดกับความแข็งแกร่งภายในใจและจิตวิญญาณของเขาอย่างลึกซึ้ง เพราะดาบเล่มนี้ กาลาฮัดจึงสามารถแสดงศักยภาพออกมาได้อย่างเต็มพิกัด ดาบเล่มนี้สามารถจำลองตนเอง โจมตีศัตรูทุกครั้งแบบไม่เคยพลาดได้ และเชื่อฟังปฏิบัติตามเจตจำนงของกาลาฮัดเสมือนสุนัขล่าเนื้อที่ภักดี เมื่อกาลาฮัดแข็งแกร่งขึ้น ดาบของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นตามไปด้วย อาวุธวิเศษนี้จะเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์โดยขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของมันและความแข็งแกร่งของเจ้าของ

แม้ว่าเขาจะเป็นเพื่อนกับแกเรธ แต่กาลาฮัดก็ยังคงพยายามพิสูจน์ว่าตนเองเหนือกว่าในทุกๆ ด้าน ชื่อเสียงเรียงนามของวีรชนทั้งสามเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง และเมื่อปีศาจรุกรานโดมิเนียน พวกเขาก็ได้ประจำอยู่แนวหน้าของการตั้งรับพร้อมกับกองทัพคารุเนียน

ความขัดแย้งรุนแรงมากขึ้น ผู้บัญชาการกองทัพคิดแผนการอันอาจหาญขึ้นมา โดยให้ส่งฮีโร่ที่แข็งแกร่งที่สุดทั้งสามคนไปด้านหลังแนวศัตรูเพื่อล้างบางฝูงปีศาจด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว แล้วสังหารจอมปีศาจ กาลาฮัดและเหล่าเพื่อนร่วมรบเห็นด้วยโดยไม่ลังเล แต่กาลาฮัดกับแกเรธตัดสินใจร่วมกันว่าจะไม่ให้ออโรร่ามากับพวกเขา เนื่องจากว่าภารกิจนี้อันตรายเกินไป

ศึกในครั้งนี้กลายเป็นตำนาน กาลาฮัดและเพื่อนของเขาทะลวงฝ่าผ่านเข้าไปในฝูงศัตรู จนในที่สุดก็ถึงเป้าหมาย ต่อมาการประลองกับจอมปีศาจอันดุเดือดก็เกิดขึ้น โดยฮีโร่ทั้งสองต่อสู้อย่างสุดกำลังจนเอาชนะมันได้ในที่สุด ทว่าแก่นแท้ของปีศาจนั้นมีอะไรแอบแฝงอยู่ หลังจากผู้นำของพวกมันถึงฆาต ปรากฎว่าจอมปีศาจไม่ได้เป็นผู้สั่งการในฐานะจอมบงการ เป็นเหตุให้ศักยภาพในการทำลายล้างของฝูงปีศาจถูกจำกัดไว้ หากจอมปีศาจตาย ปีศาจที่เหลือก็จะอาละวาดบ้าคลั่งอย่างควบคุมไม่ได้ ซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายมากกว่าตอนที่พวกมันอยู่ภายใต้การควบคุมของจอมปีศาจเสียอีก

เพื่อนของกาลาฮัดก็ได้ตัดสินใจ แกเรธเลือกที่จะดูดซับแก่นแท้ของจอมปีศาจและกลายมาเป็นจอมปีศาจตนใหม่ เพื่อป้องกันไม่ให้ฝูงศัตรูที่บ้าคลั่งสร้างหายนะมากไปกว่านี้ หลังเหตุการณ์นั้น กาลาฮัดยังคงเห็นภาพช่วงเวลานี้ในความทรงจำของเขาซ้ำไปซ้ำมาอยู่นาน เอาแต่โทษตัวเองสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น ยามถึงคราวที่ต้องตัดสินใจ ใครกันที่จะรับชะตากรรมอันหนักอึ้งนี้ กาลาฮัดลังเลเพียงชั่ววินาทีเดียวเท่านั้น ในห้วงจินตนาการ เขาจดจ่ออยู่กับภาพของคฤหาสน์พังทลายและใบหน้าของพ่อแม่ที่ล่วงลับไปแล้ว ขณะที่เพื่อนของเขาก้าวไปข้างหน้าอย่างแน่วแน่ ช่วงเวลานั้นคือตัวกำหนดทุกสิ่ง

กาลาฮัดไม่เคยบอกใครว่าในภารกิจนั้นเกิดอะไรขึ้น เรื่องราวตามฉบับแบบเป็นทางการคือ เพื่อนของเขาเสียชีวิตในขณะที่ต่อสู้กับจอมปีศาจ แก่นแท้ของปีศาจได้ทำลายตัวตนของแกเรธ แต่เศษเสี้ยวของตัวตนในช่วงชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา รวมถึงความรู้สึกในหน้าที่และความปรารถนาของเขาที่จะยับยั้งไม่ให้กองทัพโจมตีโดมิเนียนให้มากที่สุด ยังคงอยู่ที่ไหนสักแห่งในตัวจอมปีศาจตนใหม่นี้

จักรพรรดิประกาศให้กาลาฮัดเป็นวีรบุรุษและแต่งตั้งให้เขาเป็นที่ปรึกษา ซึ่งเป็นตำแหน่งกิตติมศักดิ์มากกว่าเป็นตำแหน่งที่ต้องทำหน้าที่ให้คำปรึกษาจริงๆ เนื่องจากกาลาฮัดยังคงต่อสู้และปกป้องโดมิเนียนในสนามรบต่อไป แต่หลังจากที่ได้ต่อสู้กับจอมปีศาจ อุปนิสัยของเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป ความเมตตา ความเห็นอกเห็นใจ ความเป็นผู้นำ และความเป็นธรรม เหล่านี้เป็นคุณสมบัติที่เด่นชัดในตัวเขามากขึ้น ใช่แล้ว กาลาฮัดยังห่างไกลความสมบูรณ์แบบมากนัก เขามักควบคุมตัวเองไม่ได้ในสนามรบ มั่นใจมากเกินไปและหัวแข็ง หยิ่งผยองทะนงตน รวมทั้งยังคิดว่าตนคู่ควรกับตำแหน่งวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยมีมา แต่ทุกคนสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นภายในจิตวิญญาณของเขา แม้กระทั่งออโรร่าเองก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงนี้ ผู้ซึ่งมีความสัมพันธ์กับเขาเริ่มเป็นมากกว่ามิตรภาพหลังจากศึกสำคัญในครั้งนั้นที่พลิกผันชะตาชีวิต...