ตกกลางคืน ผู้เป็นแม่ทำอาหารอะไรบางอย่างอยู่ในครัว กลิ่นไม่ค่อยพึงประสงค์นัก แต่เด็กสาวรู้ว่ามันควรจะเป็นแบบนั้นแหละ แม่มีสมุนไพรหลากหลายชนิด โดยแต่ละอย่างนั้นก็มีสรรพคุณพิเศษเฉพาะตัว อาร์ทีมิสซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มและสังเกตการณ์ต่อไปอย่างเงียบๆ แม่ทำนู่นทำนี่วุ่นวายอยู่ในครัว คอยใส่เครื่องเทศ สัตว์จำพวกหนูตากแห้ง และผลเบอร์รีหลากสีลงไปในน้ำยา “ต้องเป็นอะไรที่ดีต่อสุขภาพแน่ๆ!” เด็กสาวคิด พลันหลับตาลงและค่อย ๆ ผล็อยหลับไป

ผู้เป็นแม่รู้ว่าอาร์ทีมิสกำลังดูอยู่ เธอจึงรออย่างใจเย็น ทันทีที่เด็กสาวหลับไป เธอก็เดินไปที่เตียงแล้วใช้เข็มเจาะนิ้วลูกและเก็บเลือดสองสามหยดเอาไว้ ลูกสาวไม่ขยับตัวเลย สมบูรณ์แบบ! สมุนไพรพิเศษที่ใส่เพิ่มลงไปในชายามเย็นได้ออกฤทธิ์แล้ว หลับฝันดีนะ อาร์ทีมิส สิ่งที่ยิ่งใหญ่คอยเจ้าอยู่...

เมื่อเด็กสาวตื่นขึ้นมา เธอก็วิ่งตรงออกไปข้างนอก แสงตะวันจางๆ ยามเช้าแทบจะไม่สาดส่องทะลุป่าทึบที่อยู่ห้อมล้อมบ้าน แม่ไม่ค่อยชอบแสงแดดจึงมักจะนอนช่วงกลางวัน แต่วันนี้ อาร์ทีมิสและแม่ของเธอมีงานสำคัญรออยู่เบื้องหน้า นั่นคือต้องไปยังที่ที่มีผู้คนอาศัยอยู่! อาร์ทีมิสขอให้แม่พาเธอไปแนะนำตัวกับพวกเขามานานแล้ว แม่ลูกคู่นี้ไม่ค่อยมีแขกมาบ้าน และผู้ที่มาก็มักจะจากไปเกือบจะในทันที แม่ห้ามไม่ให้เธอออกจากป่าโดยเด็ดขาด แต่ในที่สุดก็ถึงเวลาที่อาร์ทีมิสจะได้เจอพบกับคนอื่นๆ แล้ว! เด็กสาวเก็บสิ่งของล้ำค่าที่สุดของเธอใส่กระเป๋าเดินทาง หนึ่งในนั้นมีหน้าไม้เก่าๆ ซึ่งแม่บอกเธอว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นของพ่อที่เสียไปแล้ว

หลังจากเดินทางมาเป็นเวลาสองชั่วโมง พวกเขาก็มาถึงพื้นที่รอบนอกของหมู่เล็กๆ แห่งหนึ่ง ผู้เป็นแม่เดินอาดเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง และลูกสาวก็เดินตามเข้าไปหลังจากลังเลอยู่สักพัก แต่แทนที่จะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น เธอกลับเห็นแม่แทงดาบเรียวยาวเข้าที่อกของชาวบ้าน อาร์ทีมิสที่ตัวสั่นด้วยความกลัววิ่งออกจากบ้านไป แต่ไม่คาดคิดเลยว่าจะได้เห็นผู้หญิงคนอื่นซึ่งดูคล้ายแม่ของเธอโผล่ออกมาจากบ้านหลังอื่นๆ พร้อมกับมีดเปื้อนเลือดในมือ แต่ละคนถือชามที่เต็มไปด้วยน้ำปรุงบางอย่างไปที่ใจกลางหมู่บ้าน พวกเธอถือมีดไว้เหนือชาม ปล่อยให้เลือดหยดลงสู่ภาชนะนั้น และส่วนที่แย่ที่สุดคือพวกเธอทุกคนกำลังยิ้มอยู่!

อาร์ทีมิสรู้สึกว่ามีคนวางมือบนไหล่ของเธอ และเด็กสาวก็ผงะหนี เมื่อเห็นใบหน้าของแม่ที่ทำให้เธอกลัวเป็นครั้งแรกในชีวิต “เจ้าไม่ใช่เด็กหญิงตัวน้อยอีกต่อไป” อาร์ทีมิสสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นแต่หนักแน่นจากการที่แม่กุมไหล่ของเธอ “เวลาแห่งการเริ่มต้นของเจ้ามาถึงแล้ว! จะต้องชำระเลือดของเจ้าให้ไร้ซึ่งร่องรอยของมนุษย์ที่แฝงอยู่ในเลือดนั้น นั่นก็คือเลือดของพ่อเจ้า!” ขณะที่เธอกล่าวต่อไป ผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ยังคงยิ้มได้พยักหน้าเห็นด้วย และเทสิ่งที่อยู่ในชามของพวกเธอลงในหม้อต้มขนาดใหญ่ อาร์ทีมิสเข้าใจว่าแม่และผู้หญิงเหล่านี้เป็นแม่มด ส่วนพ่อก็ถูกพวกเธอฆ่าทิ้งเหมือนผู้คนในหมู่บ้านทุกคน และพิธีกรรมนี้จะเปลี่ยนให้อาร์ทีมิสกลายเป็นนักฆ่าผู้โหดเหี้ยมเหมือนกับพวกเธอ

แล้วก็ตระหนักได้ว่า ช่วงเวลาทั้งหมดที่ใช้ไปกับการฝึกหน้าไม้ของพ่อในช่วงพักกลางวันขณะที่แม่นอนหลับนั้นไม่ได้ไร้ความหมาย อาร์ทีมิสยังไม่ได้เป็นแม่มด นั่นจึงเป็นสาเหตุว่าทำไมแสงอาทิตย์ถึงทำให้เธอมีแต่ความผาสุก เธอไม่มีเจตนาที่จะละทิ้งความสุขนั้นไป

เด็กสาวชักอาวุธออกมาและแทงแม่มดสองสามคนด้วยธนูเพียงดอกเดียว คนอื่นๆ แทบไม่มีเวลาให้คิดเลยว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนที่ชะตาของพวกเธอจะถึงฆาตเช่นกันด้วยฝีมือความแม่นธนูของอาร์ทีมิส ไม่นานนัก แม่ของเธอก็เป็นแม่มดเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ “ตอนนี้ข้ารู้แล้ว ว่าข้าเป็นลูกสาวของนักล่าแม่มด” อาร์ทีมิสพูดอย่างเคร่งขรึม ลังเลว่าจะฆ่าแม่ด้วยดีไหม “ตกลงว่าสิ่งที่แม่อยากได้ไปจากข้าก็คือเลือดสินะ ข้าจะไม่ฆ่าท่านเหมือนที่ท่านทำกับพ่อหรอก แต่รู้ไว้ด้วยว่าจุดจบการเป็นแม่มดของแม่ใกล้เข้ามาแล้ว ข้าจะกลายเป็นนักล่าคนใหม่!”

เมื่อสิ้นคำพูดเหล่านี้ เด็กสาวก็หายตัวเข้าไปในป่าลึก หลังจากเดินทางอย่างโดดเดี่ยวอยู่หลายเดือน ก็มีกลุ่มผู้พิทักษ์มืออาชีพมาพบเธอเข้าและรับเธอมาอยู่ด้วยกัน ภายในระยะเวลาอันสั้น เธอก็กลายเป็นสมาชิกในกลุ่มพวกเขาอย่างเต็มตัว ตั้งแต่นั้นมา นักล่าหญิงผู้กล้าหาญก็ได้กลายมาเป็นปรมาจารย์ด้านธนูที่ไม่มีผู้ใดเทียบได้ และประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่มากมาย