“เหล่าโทรลล์แห่งซารัคคาร์ทั้งหลาย จงยำเกรง บัดนี้เจ้าอยู่ต่อหน้าบุตรชายตัวจริงของเผ่าของเรา จูห์ จอมทำลาย! เพียงนักรบผู้ยิ่งใหญ่นี้เหลือบมอง ก็ทำให้ศัตรูวิ่งหนีป่าราบ! ด้วยความประสงค์ของผู้สร้างของเราและผู้นำสการ์อันสำคัญ ขอประกาศให้จูห์เป็นขุนทัพแห่งซารัคคาร์!”

คำพูดเหล่านี้ที่ผู้ถือสารได้พูดไว้ซึ่งเหมือนจะผ่านมาเนิ่นนานแล้ว ได้ฝังลึกอยู่ในความทรงจำของจูห์ตลอดไป เพียงหนึ่งปีต่อมา ขณะนั่งอยู่ในห้องขังคุกใต้ดินอันชื้นแฉะ เขาทำได้เพียงหวนนึกถึงช่วงเวลาแห่งความรุ่งโรจน์ในอดีตอย่างขมขื่น ไม่มีขุนทัพจูห์อีกต่อไปแล้ว มีเพียงจูห์ที่เผ่าไม่ยอมรับ

เรื่องทั้งหมดมันเริ่มขึ้นที่งานเฉลิมฉลองฮับคาร์อันรื่นเริง งานเลี้ยงนี้ถูกกำหนดไว้ให้จัดขึ้นในช่วงเย็น ส่วนในช่วงกลางวันจะเป็นการคัดทิ้งประจำปี ทารกทุกคนที่มีอายุต่ำกว่าหนึ่งขวบจะต้องถูกตรวจสอบอย่างถี่ถ้วน และทารกที่ได้รับการพิจารณาว่าไม่เหมาะสมก็จะถูกโยนลงมาจากยอดเขาโทรล เผ่าซารัคคาร์จะไม่ยอมให้มีผู้อ่อนแอในกลุ่มเด็ดขาด มีเพียงผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้มีชีวิตอยู่

ในปีนั้น จูห์จึงรู้ว่าเขาถูกคาดหวังให้มีส่วนร่วมในการคัดสรรเหล่าทารก ขุนทัพที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งมาหมาดๆ มองดูหญิงบางคนเดินอุ้มลูกน้อยออกมาอย่างภาคภูมิใจ ขณะที่คนอื่นๆ โอบอุ้มเจ้าตัวน้อยแนบแน่นไว้กับอกและพยายามซ่อนตัวในฝูงชน ทารกหลายคนผ่านการตรวจสอบและถูกส่งกลับสู่อ้อมอกผู้เป็นแม่ มีการถกเถียงเกี่ยวกับทารกคนที่ห้าและแปดเกิดขึ้น คนหนึ่งตาเหล่ ส่วนอีกคนผอมเกินไป ใช้เวลาในการตัดสินใจไม่นานนัก ทารกตัวผอมกะหร่องก็ถูกโยนลงมาจากหน้าผา ภาพที่เห็นทำให้จูห์รู้สึกปวดรวดร้าวในใจ เขาเคยเห็นผู้หญิง เด็ก และคนชราที่ตายกันมากมายในชีวิตเขา แต่การฆ่าอย่างเลือดเย็นและไร้เหตุผลนี้สร้างความทุกข์แก่เขา

ถัดมาเป็นแม่ผู้กำลังร่ำไห้กับลูกที่อัปลักษณ์อย่างแท้จริง “อย่าแตะต้องโมโจของข้านะ ได้โปรด!” เธอคร่ำครวญ พยายามซ่อนลูกชายไว้ในเสื้อผ้าของเธอ เมื่อมีประกาศให้ตัดสินประหารชีวิตโดยแน่แท้ ผู้เป็นแม่ก็มองไปที่จูห์อย่างอ้อนวอน

“ขุนทัพ โปรดเมตตาโมโจด้วยเถิด!” เธอร้องตะโกนออกมาอย่างสิ้นหวัง “เขาจะเติบใหญ่มาเป็นนักรบที่แข็งแกร่งและกล้าหาญ!” จูห์ไม่ทันตั้งตัวกับคำวิงวอนของเธอ ได้เพียงแต่มองและตกตะลึง ขณะที่โทรลล์ตนหนึ่งคว้าทารกจากอ้อมแขนของหญิงสาวผู้คุ้มคลั่งแล้วโยนเขาลงไปในเหวลึก ผู้เป็นแม่กรีดร้องด้วยความสะเทือนใจและคลุ้มคลั่งขึ้นสมอง พร้อมกับกระโดดตามลูกลงไป

คืนนั้นจูห์นอนตาตื่นอยู่บนเตียงและพลิกตัวไปมา ใช่ เขาได้ทำหน้าที่และคัดสรรเสร็จแล้ว แถมยังไปงานเฉลิมฉลองตามธรรมเนียม พร้อมส่งยิ้มเสแสร้งให้กับแขกด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่วันนั้นขุนทัพก็แบกความรู้สึกแย่ๆ อันหนักอึ้งไว้ในใจ และสองสามเดือนต่อมา เขาตัดสินใจแล้วว่าจะลงไปในเหวลึกและตามหาโมโจ ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

คงจะเป็นการเดินทางที่ยาวนานน่าดู แต่พอเขาก้าวเดินบนเส้นทางที่พาไปสู่ตีนเขาโทรลไม่ทันไรก็ถูกซุ่มโจมตี เขาพบว่าตนเองถูกรายล้อมไปด้วยหน่วยสอดแนมจากเผ่าศัตรู ไม่มีทางให้เขาหลบหนีได้เลย จูห์ต่อสู้อย่างดุเดือด โจมตีฝ่ายตรงกันข้ามเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนด้วยบูมเมอแรงกระดูก แต่พวกเขาก็ประดังกันเข้ามาเรื่อยๆ ไม่มีขาดตอน

ทันใดนั้นก็มีลูกโทรลตนหนึ่งคลานออกมาจากป่าด้วยสภาพที่มีเลือดออกเยอะมาก แล้วสิ่งที่พิลึกที่สุดก็เกิดขึ้น ทารกตนนั้นก็ลุกเป็นไฟสีเขียว พ่นพายุกะโหลกวิเศษออกมาใส่พวกที่ซุ่มโจมตี ในช่วงเวลาครู่เดียว ก็เหลือแค่เพียงจูห์กับลูกโทรลลึกลับที่ยังยืนอยู่

นี่เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้จูห์ได้เจอกับโมโจ ซึ่งเป็นการพบกันโดยพรหมลิขิตชักพา จูห์พาทารกกลับมาที่เมืองและเริ่มเล่าให้ทุกคนฟังเกี่ยวกับความสามารถเหลือเชื่อของเด็กคนนี้ แต่เพื่อนร่วมเผ่าของเขากลับโยนขุนทัพเข้าคุก จากนั้นผู้ถือสารคนเดิมที่เคยยกย่องสรรเสริญเมื่อปีก่อน บัดนี้ประกาศด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ

“กฎข้อที่สามของชาวซารัคคาร์คือ นักรบในเผ่าของเรานั้นไร้ความเมตตา! ผู้ใดก็ตามที่ฝ่าฝืนกฎนี้จะถูกถอนการมีสิทธิพิเศษทั้งหมดและถูกเนรเทศ! ขุนทัพจูห์ได้ฝ่าฝืนกฎดังกล่าว และนับจากนี้ไปจะกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับพวกเรา!”

จูห์ฟังคำพูดของผู้ถือสารและรอรับการตัดสินโทษจากห้องขังคุกใต้ดิน เมื่อเขาถูกพาออกไปนอกกำแพงเมืองแล้ว มีผู้หญิงคนหนึ่งโผล่ออกมาจากฝูงชนที่มุงดูเหตุการณ์และยื่นห่อเล็กๆ ให้เขาพร้อมกับพูดว่า “ได้โปรดดูแลเขาด้วย” จูห์รับห่อนั้นมาอย่างระมัดระวัง ตระหนักได้ว่าทารกจะไม่มีชีวิตรอดแน่หากปล่อยไว้ให้อยู่ในเผ่า เช่นนั้น ทั้งสองจึงเริ่มต้นการเดินทางผจญภัยอันยิ่งใหญ่ไปหาเหล่าผู้พิทักษ์

เมื่อพวกเขามาถึงในที่สุด เหล่าผู้พิทักษ์ก็ให้การต้อนรับผู้เดินทางที่มาจากที่ห่างไกลอย่างอบอุ่น และหลายปีผ่านไป โมโจก็กลายเป็นเพื่อนร่วมรบผู้ภักดีและได้รับชื่อเสียงจากการแสดงฝืมืออันยอดเยี่ยมมากมาย ความกล้าหาญและเกียรติยศความเป็นนักรบของทั้งคู่เป็นแรงบันดาลใจให้หมู่ชนทั่วทั้งโดมิเนียน แล้วหลายปีให้หลังเผ่าซารัคคาร์ก็ยกเลิกประเพณีคัดทิ้งผู้อ่อนแอ